Πάει ένας χρόνος από τότε που έδεσα τα κορδόνια μου για να βγω για πρώτη φορά στους δρόμους και να τρέξω. Ποτέ δεν είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Στα 22 μου άρχισα τα γυμναστήρια για να χάσω κιλά και να σουλουπωθώ. Και από τότε έκανα γυμναστική είτε στο σπίτι, είτε στο γυμναστήριο για να διατηρούμαι σε μια αξιοπρεπή κατάσταση.
Και να που τώρα στα 37 μου ανακάλυψα ένα άθλημα που μου έχει αλλάξει τη ζωή. Λένε πως αν θέλεις να αλλάξεις το σώμα σου, κάνε γυμναστική.Αν θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου, γίνε δρομέας. Είναι τόσο αλήθεια αυτό. Τρέχω όχι απλά για να έχω καλή φυσική κατάσταση, για να είμαι αδύνατη, αλλά πρωτίστως για να είμαι καλά. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω τις στιγμές ευδαιμονίας που μου έχει χαρίσει το τρέξιμο, τη λεγόμενη “ευφορία του δρομέα”, κατά την οποία οι ορμόνες κάνουν πανηγύρι και έχεις την αίσθηση ότι έχεις “ντοπαριστεί”!
Ξεκίνησα δειλά δειλά από τα 3 χιλιόμετρα και έχω φτάσει τα 16! Και συνεχίζω…αυτό είναι το ωραίο με το τρέξιμο, οι στόχοι διαρκώς ανανεώνονται και η αίσθηση της κατάκτησης τους σε γεμίζει ικανοποίηση και περηφάνια. Ο δρόμος είναι ένα μικρό σχολείο που σου διδάσκει αντοχή, επιμονή, υπομονή, εγκαρτέρηση, αποφασιστικότητα, δύναμη, αυτοπεποίθηση. Είναι ένα είδος διαλογισμού, όπου συγκεντρώνεσαι στην ανάσα σου, αφήνεσαι στις πιο μύχιες σκέψεις σου, είσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου, με τους φόβους σου. Το τρέξιμο επίσης σου δίνει την ευκαιρία να έρχεσαι σε άμεση επαφή με τη ζωοδότρα φύση. Ξέρετε πόσο αναζωογονητικό είναι να τρέχεις την ώρα που ο ήλιος ανατέλλει; Να σε δροσίζει το πρωινό αεράκι και να ακούς μοναχά την ανάσα σου και τον παφλασμό των κυμάτων; Να τρέχεις και να αισθάνεσαι τη βροχή να σε χαϊδεύει; Έχω βιώσει στιγμές υπέρτατης γαλήνης πάνω στην άσφαλτο, έχω συνδεθεί τόσο πολύ με τη φύση…
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς τον μαραθωνοδρόμο συνάδελφο που μου εμφύσησε την αγάπη του για το τρέξιμο και με μύησε σε αυτόν τον υπέροχο καινούριο κόσμο, τον κόσμο του τρεξίματος!
Να είστε καλά και … καλά χιλιόμετρα!
It has been a year since I first tied my laces and went out for a run…A year that has changed my life completely. They say “if you want to change your body, exercise. If you want to change your life, become a runner.” This is so true…
I have never been an athletic girl. At the age of 22 I went to a gym just to become thinner. Ever since I tried to work out regularly just to be in a good shape.And now at the age of 37 I discovered a whole new world!The wonderful world of running! It was love at first sight. At the beginning it was not easy but I persisted and now relish the fruit of my hard work: I can run 16km (1.41′) and I am training for my first half marathon! God,I can’t believe that I am saying this. This is the great thing about running: you keep setting goals, achieving them and getting this feeling of self confidence and satisfaction.
Running is a great school:it teaches you many virtues: patience, perseverance, optimism, power, endurance, faith, strength. It also connects you with nature. I have enjoyed moments of sheer bliss while running before dawn or sunset, in the rain, against the wind…Runner’s high they call it: the party your hormons are throwing everytime you run…
The list of the benefits of running is endless, it is good not only for the body but also for the mind and the soul. I run to feel well, finally I do not work out just to be lean. The joy I get out of running is really precious to me. And even when I am bored or it’s freezing and don’t feel like going out for a run, I have never regretted doing it. I feel so rejuvenated when I return home.
The good thing about this sport is that anyone can do it, you dont have to be very quick or thin or come from Kenya in order to become a runner. As long as you put your shoes on and hit the pavement, you ARE a runner! And yes at the beggining it may be hard, you may think that it is impossible but trust me and not that silly voice in your head and belive that YOU CAN DO IT!
I also would like to thank a colleague of mine who is a marathoner for initaiting me to this magnificent world of running.
Be well and …happy running!
I love running. It’s freedom, it’s beauty. It connects you with air, sky, life! 😀
Συμφωνώ τόσο πολύ. Κάποτε που το έκανα, έβλεπα τα οφέλη. Ελπίζω να ξαναβρώ κάποτε την αποφασιστικότητα να το ξανακάνω. Να είσαι καλά!
Μην το αναβάλεις λοιπόν! Στο χέρι σου είναι να το ξαναρχίσεις! Το χρωστάμε όλοι στον εαυτό μας!
Φιλάκια!
Ένα θα σου πω Λένια: Εύγε και πάλι εύγε.
Και χαρά στη δύναμη και το κουράγιο σου.
Δεν μπορώ να πω το ίδιο για τον εαυτό μου, ως προς το τρέξιμο, γι’ αυτό και αρκούμαι στο πολύ περπάτημα μιας και το 8ωρο κάθισμα μου στοιχίζει πολύ.
Εχεις απολυτο δικιο. Αν και δεν υπηρξα ποτε δρομεας αλλα για καποιους μηνες πηγαινα για περπατημα αυτο που λες με την φυση ειναι αληθεια! Ειναι υπεροχες οι στιγμες που ζει καποιος κοντα στη φυση περπατωντας η τρεχοντας! Τοσες στιγμες που χανουμε καθε μερα απο τη ζωη μας βλεποντας τηλεοραση η βρισκοντας αφορμες…Τελευταια μου εχει μπει η ιδεα να το ξαναρχισω αλλα ολο σκεφτομαι οτι αν ειμαι καπου πιο κοντα στη φυση ισως να κινδυνευω μονη μου (μεσα στην κινηση δεν μου αρεσει) και ετσι ολο το αναβαλλω…
Πόσο δίκιο έχεις για τις σπαταλημένες στιγμές! Βρες λοιπόν μια καλή παρέα, φόρα τα αθλητικά σου και άρχισε ξανά το περπάτημα! Μην το αναβάλεις!
Φιλάκια!
Μπορώ να περπατάω με τις ώρες, αλλά για τρέξιμο δεν με βλέπω, γιατί είμαι (δυστυχώς) καπνίστρια.
Πάντως είναι βέβαιο ότι τα οφέλη από το τρέξιμο είναι πάρα πολλά και μπράβο σου που το κάνεις!
Φιλιά!
Έλενα μου, μην το λες! Και εγώ κάπνιζα και έτρεχα! Η περσινή μου προσπάθεια να κόψω το τσιγάρο απέτυχε μετα από 2 μήνες, όμως όταν άρχισα να τρέχω σιγά σιγά μου γεννήθηκε η αληθινή επιθυμία να απαλλαγώ από αυτόν τον δυνάστη και τελικά το έκοψα. Η διαφορά στο τρέξιμο είναι σαφώς αισθητή! Μην αφήνεις το καπνισμα να σε εμποδίσει. Δες το τρέξιμο σαν ευκαιρία να το κόψεις!Φιλάκια!
Λατρεύω το τρέξιμο!
Προ κοριτσιών πηγαίναμε παρέα με τον Κωστή και ήταν τόσο μα τόσο αναζωογονητικό!
Ελπίζω κάποια στιγμή να βρω χρόνο να ξεκινήσω και πάλι!
Φιλιά!
Τι ωραία ανάρτηση! Τρέξιμο συστηματικά και σε μεγάλες αποστάσεις ομολογώ πως δεν κάνω συχνά, περπάτημα όμως και ειδικά σε ανηφόρες (βουνά/βουναλάκια) είναι κάτι που λατρεύω και το κάνω συνέχεια! Πάντως όποτε τρέχω βιώνω κι εγώ όλα τα παραπάνω θετικά που ανέφερες και επίσης τον χειμώνα ανοίγει/ξεβουλώνει και η μύτη μου.
Όποιος δε έχει και την ευκαιρία να κάνει τη διαδρομή του μέσα σε καθαρό & πράσινο περιβάλλον, κάνει ένα μεγάλο δώρο στον εαυτό του!
Complimenti per la costanza, io non corro più da tantissimi anni, ma continuo a dedicarmi al nuoto….amo l’acqua!
Πολύ ωραία η ωδή στο τρέξιμο Λένια.
Μου άρεσε τα συναισθήματα που σου δημιουργεί.
Ωραίο το τρέξιμο και όπως λες αναζωογονητικό ιδίως αν είναι στη φύση.
Καλή συνέχεια
Φιλιά
You look so fit and beautiful, Lenia.
stay healthy and fit..
I really need to start running. I usually ride my bike or walk.
Bravo Lenia, tu es une championne. J’aimerai bien courir autant que toi.
A bientôt
Dear Lenia, It is good to see you are happy and healthy.
I am glad that you enjoy running.
Blessings dear. Catherine
bravissima, stare all’aria aperta e fare un pò di sport è una cosa meravigliosa !Un abbraccio…
You look really fit and courageous, congrats! I am definitely not a runner… I prefer to hike or ride my bike. 😉
Cheers,
Rosa
Im impressed Lenia, you are amazing, I love walking:))
Ακόμα κι εγώ που το σιχαινόμουνα, τρέχω λιγάαααακι μόνο αλλά στο γυμναστήριο!
Tempo permettendo fa sempre bene stare all’aria aperta e muoversi tanto! Un abbraccio cara!
Ευχομαι και μαραθωνιο!!!!!
Ευχαριστώ πολύ,Αναστάσιε!Αυτός είναι ο απώτερος στόχος. Έχω όμως πολλά χιλιόμετρα να “γράψω” ακόμα για να φτάσω εκεί…Έχει ο Θεός!
Να είσαι καλά!
Πολύ ωραία ανάρτηση!!!
Ξεκίνησα κι εγώ πριν 3-4 χρόνια να τρέχω.
Περνάω βέβαια φάσεις που βαριέμαι κι άλλες που τρέχω εντατικά.
Είναι η καλυτερη γυμναστική!!