For the recipe in English click here

Καλημέρα σας, αγαπημένοι μου φίλοι κ φίλες! Καθώς το καλοκαιράκι μας αποχαιρετά (ημερολογιακά…),  θέλω να σας γλυκάνω με τα σημερινά vegan μπισκοτάκια που είναι μια παραλλαγή των “ακαταμάχητων μπισκότων με φυστικοβούτυρο” που είχαμε ανεβάσει πριν χρόνια. Είχα εδώ και καιρό στο μυαλό μου εκείνα τα λαχταριστά μπισκότα, ακόμα θυμάμαι τη μυρωδιά τους! Ήθελα λοιπόν να τα φτιάξω σε vegan εκδοχή κ τελικά τα κατάφερα! Αλλά έχουν την ιστορία τους:  ένα ζεστό απόγευμα στις αρχές του Αυγούστου η Χαρούλα δεν καθόταν με τίποτα στο σπίτι ήθελε “να παίξει με παιδάκια”, είτε σε παιδότοπο, είτε σε παιδική χαρ,ά είτε με την Άννα Μαρία (το γειτονάκι με το οποίο έχουν γίνει αχώριστες). Η εύκολη επιλογή ήταν να παίξει με την Άννα Μαρία, όμως έλειπε κι έτσι αποφασίσαμε μαζί με την Ελένη (την νονά του άντρα μου που μας φιλοξενεί) να πάμε σε μια παιδική χαρά. Ξεκινήσαμε από τους Κουνάβους και τελικά καταλήξαμε στην παιδική χαρά των Αρχανών Ηρακλείου! Δυστυχώς όμως όλα τα παιχνίδια ήταν σε εξαιρετικά άθλια κατάσταση, σε σημείο επικίνδυνο για το παιδί κι έτσι αφού έπαιξε λιγάκι (η καρδούλα μου ξέρει την τρομάρα που πήρα) έπρεπε να βρω κάτι να την δελεάσω για να την πείσω να φύγουμε από εκεί και να πάμε σπίτι. Οπότε της έταξα ότι θα φτιάξουμε μπισκοτάκια! Ευτυχώς το κόλπο έπιασε, καθώς η Χαρά τρελαίνεται να παίζει με ζυμάρια.

Στον δρόμο η Ελένη της έταξε “τηγανητάρια”, οπότε όταν φτάσαμε σπίτι, η Χαρά ανυπομονούσε να παίξουμε στην κουζίνα. Ξεκίνησαν με την Ελένη και έφτιαξαν τα τηγανητάρια, η ώρα είχε πάει 9:30 το βράδυ και δεν μου είχε ακόμα ζητήσει τα μπισκότα, πίστευα και ήλπιζα, να πω την αλήθεια μου, ότι τα είχε ξεχάσει, όμως τα παιδιά δεν ξεχνάνε ποτέ! Και επειδή εμείς οι μεγάλοι πρέπει να κρατάμε τον λόγο μας, ξεκινήσαμε στις 10 παρά να φτιάχνουμε το ζυμάρι. Το αγγελούδι μου όμως είχε κουραστεί και μετά από λίγο μου είπε “Μαμά, δεν πειράζει, συνέχισε μόνη σου, εγώ πάω να ξαπλώσω, κουράστηκα” Πόσο ήθελα να της πω: “όχι δεν θα ξαπλώσεις, θα κάτσεις εδώ, μπισκοτάκια δεν ήθελες, μπισκοτάκια θα φτιάξεις!” όμως δεν μπορούσα να το παίξω σκληρή μαζί της, οπότε την έκανα μπάνιο, την άλλαξα, την έβαλα για ύπνο και τράβηξα για την κουζίνα. Ευτυχώς είχα την παρέα και την βοήθεια της Ελένης, με την οποία ψήναμε μπισκοτάκια μέχρι τα μεσάνυχτα σχεδόν! Η επιβράβευση ήρθε την επόμενη μέρα όπου με το που ξύπνησε η Χαρά ζήτησε να φάει τα μπισκοτάκια που φτιάξαμε μαζί (αυτό το μαζί παίρνει συζήτηση….) Όταν τα δοκίμασε, με πήρε μια τεράστια αγκαλιά και μου είπε “Μπράβο, μαμά, εξανόστιμα τα έκανες! Να πάμε
μερικά και στην Άννα Μαρία!” Ας πάμε και στην συνταγή γιατί πολλά σας τα είπα σήμερα, Φιλάκια πολλά!

Υλικά (περίπου 50 κουλουράκια):
2,5 φλ. αλεύρι (φαρίνα)
4 κ.σ. φυτικό βούτυρο
1 φλ. καστανή ζάχαρη
2/3 φλ. πουρέ μήλου
1 φλ. φυστικοβούτυρο
1 κγ σόδα
2-3 κσ κακάο

Εκτέλεση:
Χτυπάω την μαργαρίνη να αφρατέψει, προοδευτικά ανακατεύω την ζάχαρη και τον πουρέ μήλου ανακατεύοντας διαρκώς, προσθέτω και το φυστικοβούτυρο και όταν ομογενοποιηθεί το μείγμα ρίχνω την σόδα και το αλεύρι σιγά σιγά (δεν θέλουμε να γίνει πολύ σφιχτή η ζύμη).
Προαιρετικά προσθέτω το κακάο σε ολόκληρη ή στην μισή ζύμη αν θέλω να τα φτιάξω δίχρωμα. Βάζω την ζύμη σκεπασμένη για 20 λεπτά στο ψυγείο και στην συνέχεια φτιάχνω τα μπισκοτάκια (για το μέγεθος της φωτογραφίας είναι ένα γεμάτο κουταλάκι του γλυκού) και τα ακουμπάω σε λαδόκολα (να έχουν απόσταση μεταξύ τους γιατί απλώνουν). Ψήνω σε
προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς αντιστάσεις, στην μεσασία σχάρα, για 10 περίπου λεπτά (κάθε φούρνος είναι διαφορετικός, προσοχή στο ψήσιμο).
Αν θέλετε να τα φτιάξετε δίχρωμα, φτιάξτε το μπισκοτάκι με το ζυμάρι χωρίς κακάο και προσθέστε στην συνέχεια από πάνω ένα μικρό κομμάτι από το ζυμάρι με το κακάο.