Μετά τις σπουδές μου στην Αρχαιολογία η μοίρα με έφερε στο νησί των Φαιάκων για να σπουδάσω ένα αντικείμενο που λάτρευα από μικρή, τις ξένες γλώσσες! Τελικά αντί για μεταφράστρια έγινα φιλόλογος, γιατί όλα έδειχναν ότι για να βρω μια καλή δουλειά, θα έπρεπε να πάω στο εξωτερικό, κάτι που δεν μου ήταν αρεστό. Δεν παραπονιέμαι όμως, γιατί ανέκαθεν μου άρεσε πολύ η διδασκαλία και νιώθω πολύ ευλογημένη για την δουλειά μου. Όταν λοιπόν ήμουν φοιτήτρια στην Κέρκυρα, δοκίμασα ένα κλασικό κερκυραϊκό πιάτο στο σπίτι ενός ντόπιου συμφοιτητή μου, το διάσημο σοφρίτο, το οποίο μου άρεσε πολύ (τότε έτρωγα ακόμη κρέας, μετά από έναν χρόνο έγινα χορτοφάγος). Πρόκειται για φέτες μοσχαριού που τηγανίζονται πρώτα και κατόπιν σιγομαγειρεύονται με ξύδι, σκόρδο και μαϊντανό. Για να φτιάξω vegan σοφρίτο χρησιμοποίησα μανιτάρια πορτομπέλο και τα σέρβιρα πάνω στο αγαπημένο μου ρυζάκι, το μπασμάτι. Είναι μια πολύ ωραία, γεμάτη ένταση, συνταγή για να απολαύσουμε τα μανιταράκια μας!

Αυτά τα ολίγα για σήμερα. Σας στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά! Φιλιά πολλά από το νησάκι μας! Μουάτς!

Υλικά για 2 άτομα:
400 γρ. πορτομπέλλο, σε φέτες
5 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένο
30 γρ. μαϊντανός, ψιλοκομμένος
60 γρ. λευκό κρασί
2 κ.σ.  ξύδι
5 κ.σ. ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι
1 φλ. μπασμάτι

Εκτέλεση:

Σε αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνω 2 κ.σ. λάδι και σοτάρω τα μανιτάρια με το σκόρδο για 2-3 λεπτά. Σβήνω με το κρασί. Χαμηλώνω την φωτιά, προσθέτω τον μαϊντανό και το ξύδι και σιγομαγειρεύω. Στο μεταξύ ετοιμάζω το μπασμάτι σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας.  Όταν είναι σχεδόν έτοιμα, προσθέτω το υπόλοιπο λάδι κι αλατοπιπερώνω. Αφού πάρουν μια τελευταία βράση, αποσύρω από την φωτιά. Ρίχνω το ρύζι μέσα στο τηγάνι με τα μανιταράκια  κι ανακατεύω καλά. Σερβίρω το ρυζάκι με ψιλοκομμένο μαϊντανό. (για τις ανάγκες της φωτογράφισης σέρβιρα πιο “ινσταγκραμικά”) Καλή σας απόλαυση!