Είναι σούρουπο η ώρα που γράφω αυτές τις αράδες…Κάθομαι στο μπαλκόνι κι αγναντεύω το απέραντο γαλάζιο…Ο Δημητράκης κοιμάται σαν αγγελούδι, ο Κωστής στη δουλειά, τα σκυλάκια μου γλύφουν τα πόδια και αποζητούν τα χάδια μου…Ρουφάω την ομορφιά του δειλινού, αγαλλιάζει η ψυχή μου κι αναφωνώ: τι ομορφιά, Θεέ μου! Αλλά ένας κόμπος μου σφίγγει τον λαιμό και δεν με αφήνει να απολαύσω την φύση χωρίς σκοτεινές σκέψεις. Είναι καιρός που θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτές τις σκέψεις μου. Τον τελευταίο καιρό έχω φτάσει στα όρια της κατάθλιψης διαβάζοντας για την κλιματική αλλαγή/κρίση και τις ολέθριες συνέπειες που θα έχει για τον πλανήτη και τους κατοίκους του…Και δεν μιλάμε για προβλήματα που θα πλήξουν τον άνθρωπο στο απώτερο μέλλον, αλλά δυστυχώς στο πολύ άμεσο…

Υπάρχουν αυτοί που δίνουν ένα παράθυρο ευκαιρίας στο ανθρώπινο είδος να ξυπνήσει και να δράσει άμεσα στα επόμενα δέκα χρόνια ώστε να προλάβει να αποτρέψει τον όλεθρο και υπάρχουν και οι απαισιόδοξοι που ισχυρίζονται ότι είναι τόσο μεγάλη η ζημιά που δεν μπορεί να επιδιορθωθεί και μιλούν για αφανισμό…Πώς τα καταφέραμε έτσι; Πώς καταντήσαμε το σπίτι μας, τη Γη μας; Προφανώς ποτέ ο σύγχρονος άνθρωπος δεν ένιωσε ότι το αληθινό του σπίτι δεν είναι το ατομικό του, αλλά το ευρύτερο σπίτι όλων, η Γη. Πώς αλλιώς να δικαιολογήσουμε τον ειδεχθή και κατ’ εξακολούθηση βιασμό της, την στυγνή εκμετάλλευση, την κακοποίηση, την υποβάθμιση;

Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια/έρευνα για να διαπιστώσεις ότι τα πράγματα δεν βαίνουν καλώς…Παρατεταμένη ξηρασία, φονικές πυρκαγιές, εντονότατες βροχοπτώσεις, άνοδος της θερμοκρασίας, ακραία και επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα είναι πια συνηθισμένα…Το πλαστικό πνίγει τον πλανήτη. Έχει μολύνει ποτάμια, λίμνες, ωκεανούς! Μερικές από τις τραγικότερες ειδήσεις που άκουσα τελευταία είναι: ότι έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο νησί από πλαστικό στον Ειρηνικό ωκεανό και κάτι παρόμοιο στην Ιταλία. Επίσης, βρέθηκαν πλαστικά σκουπίδια στο βαθύτερο σημείο των ωκεανών, ενώ ένα νεκρό ελάφι είχε στο στομάχι του 4 κιλά πλαστικό…

Μια σοκαριστική συνειδητοποίηση, η οποία αποκρύπτεται τεχνηέντως είναι ότι η βιομηχανία της κτηνοτροφίας ευθύνεται σε μεγαλύτερο βαθμό για την μόλυνση της ατμόσφαιρας παρά οι εκπομπές των μέσων μεταφοράς…Αξίζει να παρακολουθήσετε το άκρως ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ Cowspiracy που αναδεικνύει το πόσο η αχόρταγη επιθυμία του ανθρώπου για παραγωγή κρέατος έχει προκαλέσει τεράστια ζημιά στον πλανήτη. Η εκτροφή αγελάδων μάλιστα είναι αυτή που επιβαρύνει περισσότερο από όλα τα άλλα κρέατα και πολλοί έχουν αρχίσει να γίνονται vegan ή να μειώνουν δραματικά την κατανάλωση ζωικών προϊόντων όχι λόγω συμπόνοιας για τα ζώα, αλλά για περιβαλλοντικούς λόγους!

Δεν μπορώ να μην θίξω και το θέμα της εξαφάνισης των ειδών…Ο άνθρωπος  δρώντας ως άρχοντας κι αντιμετωπίζοντας την Γη ως τσιφλίκι του παρεμβαίνει με χίλιους δυο τρόπους στα οικοσυστήματα προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές (π.χ. αποψίλωση Αμαζονίου για τη δημιουργία καλλιεργειών). Σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ πάνω από 1.000.000 είδη χλωρίδας και πανίδας βρίσκονται υπό εξαφάνιση εξαιτίας του ανθρώπου…Να μιλήσω και για την τραγική κατάσταση των ωκεανών που χωρίς αυτούς είμαστε καταδικασμένοι…Η υπεραλίευση, οι παράνομες πρακτικές αλίευσης, η μόλυνση των θαλασσών, οι παράπλευρες απώλειες της αλιείας (δηλ. η αλίευση ψαριών ακατάλληλων για βρώση) έχουν επιφέρει την εξόντωση των ψαριών. Πολλοί επιστήμονες προβλέπουν ότι μέχρι το 2050 στις θάλασσες θα υπάρχουν περισσότερα πλαστικά παρά ψάρια…

Δεν θα μπορούσα βέβαια να μην αναφερθώ και στην υπερθέρμανση του πλανήτη που οδηγεί σε λιώσιμο των πάγων και κατ’επέκταση άνοδο της στάθμης των θαλασσών. Χαρακτηριστικά σημειώνω ότι πρόσφατα έλιωσε ένα μεγάλο ποσοστό  των πάγων της Γροιλανδίας…Πολλοί κάνουν λόγο για κλιματικούς μετανάστες ή πρόσφυγες τα επόμενα  χρόνια. Ήδη οι κάτοικοι ενός χωριού στην Σκωτία ετοιμάζονται να το εγκαταλείψουν, γιατί επίκειται η βύθισή του…

Μια μικρή μνεία και στα διατροφικά σκάνδαλα…Ήθελα να ξέρα τι τρώμε τελικά…Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να δηλητηριάζει τον συνάνθρωπο; Με τι καρδιά εκτρέφεις ζώα ταΐζοντας τα φάρμακα κι ορμόνες ή παράγεις ένα φυτοφάρμακο επιβλαβές για τον ανθρώπινο οργανισμό; Πρόσφατα καταδικάστηκε η Monsanto  και της επεβλήθη μάλιστα πρόστιμο μαμούθ, επειδή ζευγάρι αγροτών νοσεί από καρκίνο εξαιτίας του ζιζανιοκτόνου της Roundup. Δεν το χωράει το μυαλό μου ότι στο βωμό του κέρδους ο άνθρωπος απεκδύεται κάθε τι καλό που έχει μέσα του και μεταμορφώνεται σε σατανά που προσκυνά το χρήμα…Όταν όμως και το τελευταίο δέντρο έχει κοπεί, το τελευταίο ψάρι φαγωθεί, και το τελευταίο ποτάμι δηλητηριαστεί, τότε θα καταλάβει πως το χρήμα δεν τρώγεται…

Δεν χρειάζεται να σας κουράσω με περισσότερα…Νομίζω ότι σας έδωσα μια μικρή, αλλά πολύ πικρή γεύση της τραγικής κατάστασης στην οποία εμείς έχουμε οδηγήσει τον πλανήτη μας…Όντας φύσει αισιόδοξος άνθρωπος δεν μπορώ να συμμεριστώ την άποψη ότι το τέλος είναι κοντά. Θέλω την ελπίδα, διαλέγω την θετική έκβαση ότι έστω και στις καθυστερήσεις θα κερδίσουμε τον αγώνα και δεν θα αυτοκαταστραφούμε τελικά…Όμως, πρέπει να δράσουμε! Τώρα! Άμεσα! Εσύ, εγώ, ο γείτονας, όλοι μας…Τι μέλλον θα προσφέρουμε στα παιδιά μας, αν μείνουμε παθητικοί δέκτες και δεν πάρουμε πρωτοβουλίες για την βελτίωση;

Λαμπρό παράδειγμα η νεαρή ακτιβίστρια από την Σουηδία, Greta Thunberg, η οποία έχει γίνει παγκοσμίως γνωστή για τις διαμαρτυρίες της σχετικά με την κλιματική κρίση έξω από το σουηδικό κοινοβούλιο και έχει καταφέρει να αφυπνίσει εκατομμύρια εφήβους καλώντας τους σε σχολική απεργία για το περιβάλλον κάθε Παρασκευή, η οποία έχει πάρει διαστάσεις μαζικού κινήματος (#FridaysForFuture). Η ίδια στην ομιλία της στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός είπε: “Οι ενήλικοι συνεχώς λένε ότι οφείλουμε να δώσουμε ελπίδα στους νέους. Δεν θέλω όμως την ελπίδα σας. Δεν θέλω απλά να ελπίζετε. Θέλω να πανικοβληθείτε. Θέλω να νιώσετε τον φόβο που νιώθω εγώ κάθε μέρα. Και μετά θέλω να δράσετε. Να δράσετε σαν να ήσασταν σε κρίση. Θέλω να δράσετε σαν να καίγεται το σπίτι μας. Γιατί όντως το σπίτι μας καίγεται!

Σε πρακτικό επίπεδο αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελαχιστοποιήσουμε το οικολογικό μας αποτύπωμα όσο γίνεται π.χ. να αποφεύγουμε το πλαστικό, να παράγουμε όσο το δυνατό λιγότερα σκουπίδια, να ανακυκλώνουμε, να μην σπαταλάμε ενέργεια, να χρησιμοποιούμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς, να μειώσουμε την κατανάλωση ζωικών προϊόντων, να μην πετάμε σκουπίδια στην φύση (ακόμα κι οι γόπες των καπνιστών στις παραλίες  είναι άκρως επιβλαβείς!), να μην είμαστε θύματα του καταναλωτισμού κτλ. Απλές καθημερινές κινήσεις μπορούν να έχουν μεγάλο όφελος! Γιατί να παίρνω κάθε μέρα μπουκαλάκι νερό, όταν μπορώ να έχω παγούρι από το σπίτι ή να αγοράζω καφέ σε πλαστικό ποτήρι, όταν μπορώ να πηγαίνω εγώ το δικό μου; Φανταστείτε πόσο λιγότερο πλαστικό θα καταναλωνόταν, αν αλλάζαμε αυτές τις δυο συνήθειες! Εξυπακούεται ότι οι κυβερνήσεις ΕΠΙΒΆΛΛΕΤΑΙ να κάνουν πολύ περισσότερα, να αποκτήσουν επιτέλους περιβαλλοντική συνείδηση και να αντιταχθούν στα μεγάλα συμφέροντα παίρνοντας αποφάσεις με γνώμονα το κοινό καλό κι όχι τις τσέπες των ισχυρών.

Ζητώ συγγνώμη για το σεντόνι…Συνήθως ο λόγος μου είναι συμπυκνωμένος και δεν πλατειάζω…Σήμερα όμως ήθελα να βγάλω από μέσα μου αυτά που με βασανίζουν…Μακάρι τα πράγματα να εξελιχθούν καλά, μακάρι ο άνθρωπος να συνετιστεί και να φροντίσει τις πληγές που με τόση αναισθησία έχει προκαλέσει στη Μητέρα Γη. Μακάρι η Γη να μας συγχωρέσει και να κάνουμε μια νέα αρχή με αγάπη, σεβασμό και ενσυναίσθηση!

Μπορεί να μην σας έδωσα συνταγή σήμερα, σας έδωσα όμως μπόλικη τροφή για σκέψη…

Σας φιλώ γλυκά!