Καλημερούδια, αγαπημένοι μου! Επιστρέφω μετά από απουσία μιας εβδομάδας στη διαδικτυακή μου κουζίνα για να σας κεράσω ένα υπέροχο γλυκάκι! Ήμουν στην Πάτρα αυτές τις μέρες για…ιατρικό τουρισμό! Συνδύασα το τερπνόν μετά του ωφελίμου και ναι μεν έκανα μια σειρά από εξετάσεις, αφού πέρασαν ήδη 6 μήνες από την επέμβασή μου, κάναμε όμως και τας διακοπάς μας στην όμορφη πατρίδα μου! Τρέξαμε με τον Κωστή ουκ ολίγες φορές, πήγαμε τις βόλτες μας με τον Δημητράκη μας, χαρήκαμε την οικογένειά μου…Και το σπουδαιότερο…τα αποτελέσματα των εξετάσεων είναι καλά! Δόξα τω Θεώ είμαι καλά! Μια αγωνία την είχα να σας πω την αλήθεια…Πάντως το πιο δύσκολο απ’όλα ήταν το να πρέπει για 24 ώρες να είμαι μακριά από τον γιόκα μου (έκανα σπινθηρογράφημα οστών). Ήταν μαρτυρικό να μην μπορώ να τον αγκαλιάσω, να τον φιλήσω, να τον χαϊδέψω…Και να προσπαθώ να εξηγήσω στο τρίχρονο βλαστάρι μου ότι η μαμά έχει φάρμακο και δεν κάνει να την πλησιάζει…
Αρκετά με τα της ασθένειας! Να φτιάξουμε το γλυκάκι τώρα να χαρούμε! Λοιπόν η συνταγή είναι από ένα πολύ παλιό τεύχος των “Γλυκών Ιστοριών” του Παρλιάρου. Το κέικ αυτό δεν είναι ακριβώς κέικ. Δεν είναι αφράτο, αλλά έχει μια γεμάτη γεύση, μια υφή σαν του χαλβά, που λιώνει στο στόμα. Το έφτιαξα δύο φορές. Μία όπως έλεγε η συνταγή και μία με παραλλαγή. Ήταν υπέροχα και τα δύο. Αξίζει να το δοκιμάσετε! Επίσης να πω ότι είναι από τα γλυκά που με ένα μικρό κομμάτι χορταίνεις. Ναι, ακόμα κι αν είσαι αρχιλιχούδω σαν εμένα! Χαχαχα!
Φιλάκια γλυκά! Να προσέχετε τους εαυτούς σας! Μουάτς!
Υλικά για ταψί διαμέτρου 20cm:
Εκτέλεση:
Λιώνω την κουβερτούρα σε μπεν μαρί. Κατόπιν την ανακατεύω με το ελαιόλαδο. Προσθέτω τη ζάχαρη κι ανακατεύω καλά με μια μαρίζ. Σε ένα μπολ αναμειγνύω το αλεύρι με τα αλεσμένα σε σκόνη φουντούκια. Έπειτα ρίχνω το μείγμα αυτό στη σοκολάτα σε δύο δόσεις κι ανακατεύω καλά με τη μαρίζ. Τέλος προσθέτω τις σταφίδες. Αδειάζω σε λαδωμένο και αλευρωμένο ταψί, πασπαλίζω με το χοντροκομμένο φουντούκι και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 160C για 25-30 λεπτά ή ώσπου να βγει καθαρό το μαχαίρι που μπήγω στο κέντρο του ταψιού. Καλή σας απόλαυση!
Παραλλαγή: η τρίτη φωτογραφία δείχνει μια νέα πεντανόστιμη εκδοχή. Δεν έβαλα κανέλα, μείωσα τη ζάχαρη κατά 20 γρ., έβαλα καρύδια αντί για σταφίδες και ηλιέλαιο αντί για ελαιόλαδο. Εντυπώσεις: βγήκε πιο νόστιμο, θεωρώ ότι η σταφίδα και η κανέλα δεν χρειάζονται σε αυτό το κέικ, αλλά η υφή δεν ήταν ίδια. Έγινε πιο μπισκοτένιο. Ίσως φταίει ότι το έψησα παραπάνω λόγω του ότι δεν έσφιγγε στον ενδεδειγμένο χρόνο. Ωστόσο αφού κρύωσε, έσφιξε μόνο του. Εν πάσει περιπτώσει και τα δύο ήταν πολύ νόστιμα, απλά του Παρλιάρου είναι πολύ γλυκό, οπότε αφαιρέστε λίγη ζάχαρη και σταφίδα.
Γεια σου Λενακι με τα ωραία σου!έφτιαξα μόλις το γλυκό σου και είναι θεϊκό!υπέροχη υφή 🙂 Έβαλα μισό ελαιόλαδο και μισό ηλιέλαιο, μισά καρύδια και μισά φουντούκια αλεσμένα και τα 2. Περιμένω πως και πως να ξημερώσει για να το χαρώ πιο πολύ με το πρωινό μου καφεδάκι. Βράδυ βλέπεις και δεν κάνει να τρωμετρώμε…Σου στέλνω τα φιλιά μου
Στελλάκι μου, χαίρομαι πολύ που σου άρεσε! Η βασική σύνταγή βέβαια είναι του Παρλιάρου, μην θυμώσει κιόλας! Χαχαχα!
Καλοφάγωτο! Να είμαστε καλά να μαγειρεύουμε παρειτσα!
Σε γλυκοφιλώ!!!!!!
Ξέχασα επίσης να σου πω ότι έβαλα κουβερτουρα 65% περιεκτικότητας σε κακάο και 140 γρ ζάχαρη. Αν θες δοκιμάσετε το, αρκεί να σας αρέσει να είναι λιγότερο γλυκό. Τέλειο όπως κ να έχει!