For the post in English click here
Καλή σας ημέρα, αγαπημένοι μας φίλοι κ φίλες! Χρόνια πολλά κ ευλογημένα! Καλό μήνα κιόλας μιας και δεν τα είπαμε! Σήμερα δεν θα μαγειρέψουμε, αλλά θα σας μιλήσω για τις παλαβομάρες κ τις ιδιαιτερότητες ενός food blogger! Όσοι είστε food blogger, θα ταυτιστείτε λίγο πολύ, όσοι δεν είστε, θα γελάσετε με τα χαΐρια μας!
Σας φιλώ γλυκά, ραντεβού την Παρασκευή με νέα συνταγούλα! Μουάτς!
Προπς: με τον όρο αυτό εννοούμε όλα τα συμπαραμαρτούντα μιας φωτογράφισης φαγητού, δηλ. πιάτα, μπολ, πετσέτες κτλ. Για εμάς τους bloggers ποτέ δεν είναι αρκετά! Όσα κ να έχεις, αν δεις κάτι που θα σου τραβήξει την προσοχή, θα θες να το πάρεις! Αν δε βρεις κάτι σε χαμηλή τιμή, εκεί ο ενθουσιασμός είναι πολλαπλάσιος! Κάποτε στα μαγαζιά χάζευα ρούχα, τώρα λιμπίζομαι vintage μαχαιροπήρουνα…Βρε, πώς αλλάζουν οι άνθρωποι! Τις προάλλες μου έκανε δώρο η αδερφούλα μας η Σοφούλα κάτι υπέροχα πιάτα κ συνειδητοποίησα πόσο χαίρομαι, όταν δέχομαι τέτοιου είδους δώρα…Σας παραθέτω μερικά παραδείγματα της πόρωσης! Το χειρότερο που έχω πάθει είναι όταν πήγα σε ένα ιταλικό στην Πάτρα για φαγητό. Το ψωμί ήταν τυλιγμένο με μια ΥΠΕΡΟΧΗ πετσετούλα. Γούρλωσε το μάτι μου σαν την είδα! Δεν άντεξα, που λέτε, κ ζήτησα από το γκαρσόνι να την αγοράσω εξηγώντας του για ποιον λόγο την θέλω. Πίστευα ότι θα μου την χάριζε, τι αξία είχε άλλωστε! Κι αυτός ο άσπλαχνος άνθρωπος δεν έδειξε κανένα έλεος κ μου είπε ότι δεν πωλούνται κ είναι μετρημένες ακριβώς όσα κ τα τραπέζια! Γκρρρρρρρρρρρ!!!!Μιλάμε για απογοήτευση!!! Πριν λίγες μέρες είχα βάλει παιδικά τραγούδια στο Youtube για να διασκεδάσουμε με τον μπέμπη! Ξάφνου βλέπω ένα υπέροχο βαθύ πιάτο (στα κινούμενα σχέδια!). Οκ, λέω στον εαυτό μου, η κατάστασή μου είναι σοβαρή!
Το καλοκαίρι κάναμε ανακαίνιση στο σπίτι κ έφτιαξα ειδικούς χώρους-ντουλάπια για να φιλοξενηθεί η τεράστια συλλογή μου, η οποία διαρκώς μεγαλώνει! Κ το αστείο είναι ότι τα κομμάτια είναι μονά, άντε το πολύ διπλά! Ανοίγεις τα ντουλάπια κ βλέπεις ένα σωρό πιάτα σε όλα τα μεγέθη:μικρά, μεγάλα, ρηχά, βαθιά, σε διάφορα χρώματα, με/χωρίς ανάγλυφο κτλ Άλλοι κάνουν συλλογή από γραμματόσημα (τουλάχιστον παλιά, δεν ξέρω αν εξακολουθούν), εγώ από προπς! Τέλος, χαζεύοντας στο instagram πέτυχα μια συλλογή με vintage μαχαιροπίρουνα μιας κοπελιάς, κληρονομιά όπως έγραφε από τη γιαγιά της!! Τα μάτια μου γούρλωσαν, η καρδιά άρχισε να χτυπά πιο δυνατά, ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά! Της έγραψα πόσο μου άρεσαν κ ότι ήταν τέλεια για φωτογράφιση φαγητού. Δεν σας κρύβω ότι βαθιά μέσα μου (ντρέπομαι λίγο που το λέω) ήλπιζα να μου πει “Να σου στείλω 2 να κάνεις την δουλειά σου”. Η κοπέλα φυσικά με ευχαρίστησε για το σχόλιο. Μέχρι εκεί. Ξύπνα, Λενιώ, είναι δυνατόν να χαλάσει τη συλλογή της για να ικανοποιήσεις εσύ το βίτσιο σου; Hello!!!
Καιρός, άλλοτε φίλος, άλλοτε εχθρός!: νομίζω ότι τέτοιο ενδιαφέρον για τον καιρό μόνο οι food bloggers κ οι αγρότες δείχνουν που ανησυχούν για τις σοδειά τους! Κι αυτό γιατί κυνηγάμε το φυσικό φως κ απεχθανόμαστε τη συννεφιά που μας κάνει να χρησιμοποιήσουμε flash (Πράγμα που αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι!). Δεν είμαστε επαγγελματίες φωτογράφοι, δεν έχουμε επαγγελματικό εξοπλισμό, οπότε το φυσικό φως είναι ο καλύτερος σύμμαχος για ωραίες λήψεις! Ξέρετε λοιπόν τι είναι να προβλέπει η ΕΜΥ ότι αύριο θα έχει καλοκαιρία κ τελικά να πνίγεται ο ουρανός από μαύρα σύννεφα; Κ-Α-Τ-Α-Σ-Τ-Ρ-Ο-Φ-Η! Τα πλάνα σου ανατρέπονται! Και να που το προοριζόμενο για φωτογράφιση φαγάκι δεν μπορεί να δημοσιευθεί το καημένο, γιατί συννέφιασε κ βγήκαν χάλια οι φωτογραφίες! Να ζήσουμε να το θυμόμαστε! Ο καιρός μπορεί επίσης να σου κάνει κόλπα κ να παίζει με τα νεύρα σου! Ξεκινάς με ηλιοφάνεια, μαγειρεύεις, ετοιμάζεις το σκηνικό της φωτογράφισης, κ τσουπ εκεί που έχεις κάνει μια δυο λήψεις κι έχει ζεσταθεί το χέρι σου, γκριζάρει ο ουρανός. Σταματάς, σιχτηρίζεις κ περιμένεις να ανοίξει ο ουρανός κ η τύχη σου! Και καλά αν έχεις να φωτογραφίσεις γλυκό, περιμένεις…Αν όμως έχεις να φωτογραφίσεις το γεύμα που πρόκειται να φας μετά του συζύγου, ο καημένος περιμένει υπομονετικά κ απολογείσαι λέγοντας “Μισό λεπτό, Κωστάκη μου! Να, σε λίγο θα φύγουν τα σύννεφα!” (λες κι έχεις κάνει σύμβαση μαζί τους την τάδε ώρα να εξαφανιστούν!)
Φωτογράφιση “ο κόσμος να χαλάσει”! : Το καλοκαίρι, όπως προείπα, κάναμε ανακαίνιση στο σπίτι. Ριζική που σημαίνει ότι υπήρξαν γκρεμίσματα, μπάζα, σκόνη, ακαταστασία, κομπρεσέρ και όλα αυτά τα ωραία που συνεπάγεται αυτή η διαδικασία! Κι όλα αυτά, ενώ εγώ ήμουν στα μισά της εγκυμοσύνης μου! Όμως, δεν πάει να γκρεμίζεται το σπίτι, δεν πάει να τριγυρνούν μαστορες, δεν πάει η κοιλιά να είναι τούρλα κ να μπαίνει άθελά της κ στο πλάνο, τίποτα δεν με σταματά από το να μαγειρέψω κ να φωτογραφίσω! Τίποτα δεν στέκεται εμπόδιο στον οίστρο της παλαβής food blogger! Έχω κάνει φωτογράφιση παρουσία υδραυλικού, ηλεκτρολόγου, ξυλουργού κτλ. Τώρα τι έλεγαν οι άνθρωποι από μέσα τους, όταν με έβλεπαν να φωτογραφίζω κάτω από πραγματικά αντίξοες συνθήκες, δεν το ξέρω. Ήταν διακριτικοί κ απλά με κοίταζαν λίγο περίεργα…
Ακολουθεί κ μέρος Β’ (τι, μόνο αυτές θα ήταν οι παλαβομάρες μας;). Μείνετε συντονισμένοι για την συνέχεια!
xaxaxaxaxax νομιζω θα ταυτιστουμε ολοι οι φουντ μπλογκερσ!!! αυτο με τα σερβιτσια δε το εχω γτ δε με ενδοαιφερουν εγω κυνηγώ τον καιρο μιας και ειμαι σε ορεινο μερος χαμηλο σπιτι χωρις πολυ φωτεισμο οποτε ειμαι στο παραθυρο κ καρτεραω το τελειο φως!!! αλλο χουι ειναι οι 10000000 φωτο απο διαφορες γωνιες μεχρι να πετυχουμε τη σωστη αυτη που θα μας κανει κλικ!
χα χα χα!!! Άστα! Ο κόσμος να χαλάσει το post θα βγει!! Έτσι λέω καμιά φορά 🙂 🙂
ψάχνω κι εγώ για vintage μαχαιροπήρουνα, αυτά με τα σκαλίσματα τι ωραία που είναι!
που να τα βρεις όμως και πόσο θα κάνουν! αχ!
χαχχαχαχχαχαχχαχχαχαχχαχα
Κλαίω, κλαίω στην κυριολεξία!!!!!!!
Δεν υπάρχει αυτό που ζω διαβάζοντάς την ανάρτηση!
Είναι deja vu! Το ζω στον υπέρτατο βαθμό όλο αυτό που περιγράφεις.
Ενα μόνο θα σου πω… Πέρσι το καλοκαίρι εγώ φωγράφιζα μπριάμ με μοσχάρι στο τραπέζι της κουζίνας και ο ψυκτικός τοποθετούσε το κλιματιστικό μισό μέτρο πιο πέρα…..
Ντρεπόμουν μέχρι αηδίας αλλά τι να κάνω?? Το ποστ έπρεπε να βγει που λέει και ο Άρης! χαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχα
Λένια μου, κι εγώ μαζί σου. Συμπαρήσταμε με όλη μου την δύναμη 😉
Απόλυτη ταύτιση λέμε…. σε όλα. Εντάξει τα props είναι ένας πόνος… που δεν ξέρω που να τα βάλω, είναι διάσπαρτα στη κουζίνα σε ντουλάπια, μέσα και έξω. Που όλο θέλω να παιρνω καινούργια, που ότι βλέπω και όπου το βλέπω θέλω να το παρω, από το ντεκόρ που θα δω σε μια βιτρίνα εγώ σκέφτομαι ότι το τάδε θα ήταν πολύ ωραίο σε foodstyling…χαχα..πάντως ακόμα δεν έχω ζητήσει να μου δώσουν κάτι .. (βρε τον άσπλαχνο τον σερβιτορέο…χαχαα..μια πετσετούλα ήταν…τι να πεις…αντρας ήταν, αν ηταν γυναίκα θα σε καταλάβαινε 😉 )
Ο καιρός άλλος πόνος. Εγω όταν μαγειρεύω χαρά Θεου, οταν στηνω συννεφιάζει…κι όταν όλα έχουν τελειώσει (μαζί με το φαι) βγαίνει ηλιος…δεν είναι κατάσταση αυτή…
Πολύ ωραίο ποστ, περιμένω και το νο. 2..
Τα φιλιά μου 🙂
Χαχα…ακριβώς έτσι 🙂
Χρόνια πολλά κοριτσάκια!
Εισαι απολαυση Λενιααα μου!! Αυτο το χιουμορ σου γλαφυρο κ to the point που λενε!! Τωρα θα σου πω κατι κ αν θες το πιστευεις…Σε διαφορα μαγαζια με ολα αυτα τα..πως τα ειπες??..να δω λιγο τη λεξη… ‘συμπαραμαρτούντα’..ενθουσιαζομαι κ εγω με διαφορα πιατακια, μπολακια κτλ ομως οχι, οχι δεν μπαινω στον πειρασμο ν’αγορασω (καποιες ‘μικρες’ φορες μονο) ΑΛΛΑ εχω σκεφτει ξανα κ ξανα οτι αυτο το πιατακι σιγουρα θ’αρεσε στη Λενια κ ποσο πολυ θα ταιριαζε με εκεινο το πετσετακι κ την κορδελιτσα!!!! Μηπως να της στειλω μειλ να την ενημερωσω??? Κ μετα κοιταζομαι στον καθρεπτη του μαγαζιου (γιατι εχουν κ καθρεπτες δυστυχως/ευτυχως δεν ξερω) κ λεω παει το εχασα!!! Κι ομως!!! Μας βαζετε κ εμας τους αναγνωστες σας στον κοσμο σας!! Χαιρομαι πολυ με τα ομορφα ‘συμπαραμαρτούντα’ σας (δυσκολη λεξη ;-)))))))! Επισης μου αρεσουν πολυ κ τα ξυλινα back ground, βασεις ή οπως τα λετε…συγγνωμη για την αγνοια…
Πολλα γλυκα φιλακια!!! Χρονια Πολλα κ Χριστος Ανεστη δεν ειπα..που μυαλο…!!
Χαχα, με κάνεις κ γελάω πάντα με τα σχόλιά σου, γλυκό Ευάκι! Χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενό μου κ συγκινούμαι που με σκέφτεσαι όταν βλέπεις προπς! Πολύ γλυκό εκ μέρους σου! Ναι κ εγώ έχω λατρεία στις επιφάνειες φωτογράφισης!
Τα φιλιά μου κ χρόνια πολλά!!!!!!!
Πολύ κεφάτο κείμενο!
Ευχαριστούμε πολύ, Μυρτούλα! Χαιρόμαστε που σου άρεσε! Τα φιλιά μας!