“Κυρία, γιατί δεν λείπετε ποτέ; Ελάτε, να κάνουμε κανά κενό!” Την προηγούμενη εβδομάδα με μάλωναν οι μαθητές μου λέγοντάς μου ότι δεν τους χαρίζω κενά…Άντε να μην πιστέψεις στο μάτι μετά, αφού ακριβώς μετά από μια εβδομάδα αρρώστησα κάτι που στοιχηματίζω πως χαροποίησε ιδιαιτέρως τα βλαστάρια μου! Τους εξηγώ πως για να λείψω από το σχολείο θα συντρέχει κάποιος σοβαρός λόγος (ο Δημητράκης ή εγώ θα είμαστε άρρωστοι), αλλά δεν εννοούν να το καταλάβουν! “Καλέ, εμείς δεν θέλουμε να πάθετε κακό, απλά μείνετε σπίτι να ξεκουραστείτε! Για το καλό σας το λέμε”, αυτή είναι η αποστομωτική απάντησή τους…Έχοντας ξυπνήσει από τις 5, με πολλή καταρροή και βήχα, έφτασε νύχτα κι είπα να γράψω έστω τούτη την ανάρτηση να σας γλυκάνω…
Σήμερα λοιπόν φτιάχνουμε ένα υπέροχο γλυκάκι που θα ταίριαζε πολύ για χριστουγεννιάτικο πρωινό! Φωλιές από κανταΐφι με κρέμα μπουγάτσας. Από κάτω φύλλο ελαφρώς σιροπιασμένο, από πάνω ελαφριά κρέμα μπουγάτσας πασπαλισμένη με μπόλικη κανέλα και άχνη ζάχαρη! Αχ, τις θυμάμαι και ρίγη συγκίνησης διαπερνούν το άρρωστο κορμί μου (#ποσολιχουδωπια). Η σύλληψη και η εκτέλεση είναι του συζύγου, ο οποίος έχει βαλθεί να με εκθρονίσει από το μπλογκ! Χαχαχα!
Αυτά τα ολίγα προς το παρόν! Φιλιά πολλά από το Τζάντε που αυτή τη φορά στάθηκε τυχερό και γλίτωσε την μανία του Γηρυόνη!
Υ.Γ. Ζητώ συγγνώμη για την κακή ποιότητα των φωτογραφιών…Τραβήχτηκαν μια θεοσκότεινη βροχερή ημέρα. Για ευνόητους λόγους που σχετίζονται με την ζυγαριά μου δεν ήθελα να τις ξαναφτιάξουμε άμεσα! Η ζυγαριά μου κι εγώ ευχαριστούμε για την κατανόηση!
Υλικά για 12 φωλιές:
Εκτέλεση:
Σε ένα κατσαρολάκι βάζω το νερό, την ζάχαρη και το λεμόνι για να φτιάξω το σιρόπι. Αφού αρχίζει να βράζει, μετράω 5 λεπτά και μετά αποσύρω από την φωτιά. Το αφήνω στην άκρη. Αφού αποψύξω το φύλλο, το βάζω σε ένα ταψί και το αφρατεύω με τα χέρια μου ώστε να ξεκολλήσουν οι ίνες. Το περιχύνω με 100 γρ. λιωμένο βούτυρο και το δουλεύω ξανά με τα χέρια. Βουτυρώνω με το υπόλοιπο βούτυρο 12 θήκες μάφιν και μοιράζω το κανταΐφι. Προσπαθώ να φτιάξω φωλίτσες. Ψήνω για περίπου 30 λεπτά στους 170C ώσπου να χρυσίσουν. Ρίχνω το κρύο σιρόπι στις ζεστές φωλιές με ένα κουταλάκι. Τις αφήνω για μισή ώρα ώστε να απορροφηθεί. Κατόπιν φτιάχνω την κρέμα. Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνω την ζάχαρη με το γάλα και την βανίλια. Τότε προσθέτω και το σιμιγδάλι. Ανακατεύω με ένα σύρμα ώσπου να σφίξει η κρέμα. Αποσύρω από την φωτιά και προσθέτω τα 25 γρ. βούτυρο, ανακατεύω και θα λιώσουν λόγω θερμότητας. Περιμένω λίγο να κρυώσει και μετά την βάζω σε κορνέ και την μοιράζω στις φωλιές. Πασπαλίζω με κανέλα και άχνη ζάχαρη. Καλή σας απόλαυση!
Καλησπέρα σας!
Συγχαρητήρια για τις υπέροχες συνταγές σας, μας κάνετε τη ζωή πιο εύκολη!
Αν έπρεπε οπωσδήποτε να αντικατασταθεί το σιμιγδάλι στην παραπάνω συνταγή, πώς θα το αντικαθιστούσατε; (Λόγω δίαιτας χαμηλής σε πρωτεΐνη!)
Αγαπημένη μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια! Η ποσότητα του σιμιγδαλιού είναι ελάχιστη και αντιστοιχεί σε 9γρ. πρωτείνη για 12 φωλιές.
Δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσες να βάλεις π.χ. αν βάλεις ανθος αραβοσίτου, δεν ξέρω αν μπορεί να πήξει για να μπει στο κορνέ.
Σε γλυκοφιλώ!
Καλησπέρα, βλέπω ότι και σε άλλες συνταγές αναφέρεις βούτυρο vegan. Τι ακριβώς εννοείς; Αν εννοείς μαργαρίνη μήπως μπορούμε να την αντικαταστήσουμε με κάτι άλλο; Σε ευχαριστούμε πολύ για τις καταπληκτικές συνταγές!
Γιάννης
Γιάννη μου, εννοώ την μαργαρίνη, η οποία είναι απαραίτητη σε κάποιες συνταγές. Τον τελευταίο καιρό την αποφεύγουμε γιατί οκ, δεν είναι υγιεινή…
Με αποκορύφωμα τους κουραμπιέδες με ελαιόλαδο που ανεβάσαμε πρόσφατα!
Φιλιά πολλά, καλές γιορτές και πολλά ευχαριστώ για τα καλα σου λόγια!