Χαίρετε, γλυκά μου πλάσματα! Σήμερα δεν σας έχω συνταγούλα, αλλά περιήγηση σε όμορφα μέρη της χώρας μας που επισκεφθήκαμε το καλοκαίρι που μας πέρασε. Μιας και το μπλογκ αυτό λειτουργεί και ως προσωπικό ημερολόγιο, δεν θα μπορούσα να μην καταγράψω τις εντυπώσεις μου από αυτό το καλοκαίρι που ήταν γεμάτο εικόνες, χρώματα, γεύσεις και υπέροχες αναμνήσεις. Η ψυχολογία της πανδημίας μας ώθησε σε 16 μέρες να κάνουμε και να δούμε όσα το δυνατόν περισσότερα πράγματα…Περπατούσαμε καθημερινά 12 km, ευτυχώς με τις ευλογίες του Δημητράκη μας, ο οποίος απεδείχθη ιδιαιτέρως δυνατός και διψασμένος για γνώση. Αρκετά είπα, ας ξεκινήσει το ταξίδι! Φύγαμε!
Το οδοιπορικό μας αρχίζει από τους μαγευτικούς Δελφούς με την υπέροχη θέα . Μείναμε στο ομώνυμο χωριουδάκι κι ήταν μαγεία να περπατάς ως τον αρχαιολογικό χώρο και να νιώθεις τις δονήσεις του πανάρχαιου χώρου…Ενός χώρου άκρως υποβλητικού που σε καθηλώνει. Η βόλτα αυτή σου προσφέρει αμέτρητες συγκινήσεις (καλά παπούτσια και νεράκι απαραίτητα). Ο θησαυρός των Αθηναίων, το θέατρο, ο ναός του Απόλλωνα, το Στάδιον, η Θόλος της Αθηνάς Προναίας είναι λίγα από τα αξιοθέατα που θα σας εντυπωσιάσουν. Το Μουσείο είναι πλούσιο σε πολύ αξιόλογα ευρήματα, αλλά την παράσταση κλέβει το άγαλμα του Ηνίοχου και η Σφίγγα των Ναξίων. Από τις κορυφαίες εμπειρίες ήταν το πρωινό τρέξιμο στο χωριό….Πραγματικό ταξίδι στον χρόνο. Επίσης, υπάρχει ένα διεθνές αρχαίο μονοπάτι που συνδέει τους Δελφούς με το Κωρύκειον Άντρον και κάναμε ένα μέρος της διαδρομής αυτής απολαμβάνοντας θέα που κόβει την ανάσα.
Με αφετηρία τους Δελφούς επισκεφτήκαμε φυσικά την παρακείμενη Αράχωβα, ανεβήκαμε τα αμέτρητα σκαλιά του Εγκάρσιου δρόμου για να απολαύσουμε την θέα, αλλά και το χωριό που ευτυχώς δεν είχε κόσμο λόγω εποχής. Ένα χωριουδάκι που μας άρεσε πολύ ήταν η Αγόριανη, πνιγμένη μέσα στο πράσινο με μια εκπληκτική πλατεία στην σκιά ενός γιγαντιαίου πλατάνου και έναν μικρό καταρράκτη με κελαρυστά νερά. Φεύγουμε βόρεια με προορισμό την Ελάτη Τρικάλων.
Η Ελάτη και το γειτονικό Περτούλι είναι δυο πανέμορφα ορεινά καταπράσινα χωριουδάκια. Η πρώτη πιο αναπτυγμένη τουριστικά, το δεύτερο πιο ήσυχο, ωστόσο και τα δύο εξίσου ωραία. Ενδείκνυνται για τους λάτρεις της φύσης μιας και προσφέρουν δραστηριότητες μέσα στο πράσινο. Εμείς κάναμε πεζοπορία κι ανεβήκαμε στον Κόζιακα από διάφορα μονοπάτια. Ο Κόκκινος Βράχος στην Ελάτη είναι ένα σημείο που προσφέρει υπέροχη θέα στο χωριό. Ο μικρός μας πρίγκηπας κατάπινε τα χιλιόμετρα αδιαμαρτύρητα μαγεμένος από την ομορφιά της φύσης.
Επίσης, η περιοχή φημίζεται και για τα πέτρινα γεφύρια της με πιο χαρακτηριστικά αυτό του Αγ. Βησσαρίωνα έξω από την Πύλη και αυτό της Παλαιοκαρυάς. Εκπληκτικής ομορφιάς και τα δύο! Μάλιστα στο πρώτο έχει και παγκάκια και κάναμε πικνικ! Επισκεφθήκαμε φυσικά και τα όμορφα Τρίκαλα, μια πόλη φιλική προς τους πολίτες με μεγάλο ατού τον ποταμό Ληθαίο που την διασχίζει! Η πυξίδα μας δείχνει βορρά, αλλά κάνουμε μια μικρή στάση στα επιβλητικά Μετέωρα και επισκεπτόμαστε δύο από τις μονές τους, οι οποίες είναι κυριολεκτικά σκαρφαλωμένες στα βράχια. Και συνεχίζουμε για Καστοριά…
Είχα ακούσει καλά λόγια για αυτήν την πόλη, αλλά πραγματικά ξεπέρασε κάθε μας προσδοκία! Είναι ένα στολιδάκι στον χάρτη γεμάτο μεγαλοπρεπή αρχοντικά που ανήκαν στους πλούσιους γουναράδες της πόλης. Η πανέμορφη λίμνη Ορεστιάδα είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης. Η βόλτα γύρω από την λίμνη είναι μια απίστευτη εμπειρία. Είδαμε βατράχια, νερόφιδα, πελεκάνους, χήνες, πάπιες, κύκνους, δίπλα της τρέξαμε, περπατήσαμε, δειπνήσαμε απολαμβάνοντας το μαγικό τοπίο που προσφέρει.
Η Καστοριά όμως έχει και πολλά αξιοθέατα όπως: το Λαογραφικό Μουσείο που στεγάζεται σε παλιό αρχοντικό και και ζωντανεύει την ζωή των πλούσιων κατοίκων προηγούμενων αιώνων, τον νεολιθικό οικισμό στο Δισπηλιό, όπου μπορεί κανείς να πάρει μια γεύση από την ζωή του νεολιθικού ανθρώπου στον λιμναίο αυτό οικισμό, το καταπληκτικό “Σπήλαιο του Δράκου”, εντυπωσιακό με πλούσιο διάκοσμο από σταλακτίτες και σταλαγμίτες και υπόγειες λίμνες. Επιπλέον η πόλη αριθμεί πάνω από 70 βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες, πραγματικά στολίδια αρχιτεκτονικής!
Ένα μέρος που αξίζει να επισκεφθείτε, αν φτάσετε τόσο βόρεια, είναι το όμορφο χωριουδάκι Νυμφαίο, μιας και εκεί βρίσκεται το καταφύγιο του Αρκτούρου. ,μιας αστικής, μη κυβερνητικής και μη κερδοσκοπικής, περιβαλλοντικής οργάνωσης με στόχο την προστασία της άγριας πανίδας και του φυσικού περιβάλλοντος. Σε ένα μαγευτικό καταπράσινο τοπίο ζουν αρκούδες που σώθηκαν από αιχμαλωσία και που δεν μπορούν να επιστρέψουν στην φύση, γιατί αποσπάστηκαν σε πολύ νεαρή ηλικία από τις μανούλες τους και δεν έχουν μάθει να επιβιώνουν μοναχές τους…Η στιγμή που περάσαμε από δίπλα τους και τις κοιτάζαμε με δέος και αγάπη θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου για πάντα!
Και το κερασάκι στην τούρτα ήταν η επίσκεψή μας στα σύνορα, στις εκπληκτικές Πρέσπες, ένα μέρος παρθένο, ιδανικό για τους λάτρεις της φύσης. Μείναμε μόνο ένα βράδυ, αλλά ήταν αρκετό για να λατρέψουμε το μέρος. Κάναμε βαρκάδα για να δούμε τα ασκηταριά και να χαζέψουμε πελεκάνους και κορμοράνους, διασχίσαμε όλο το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου, επισκφθήκαμε την ομώνυμη βασιλική, τα ερείπια της οποίας είναι άκρως εντυπωσιακά, περπατήσαμε μέρα και νύχτα την πλωτή πεζογέφυρα που ενώνει το νησάκι με την ακτή, απολαύσαμε το πιο υπέροχο δείπνο στο χωριό Μικρολίμνη (“Τα ψαράδικα”), διανυκτερεύσαμε στον μοναδικό ξενώνα του νησιού και ζήσαμε πραγματικά μια μοναδική εμπειρία…
Κλείνοντας δεν θα μπορούσα να παραλείψω και μια αναφορά στο φαγητό. Φάγαμε εκπληκτικά πιάτα σε εξαιρετικά καλές τιμές σε όλα τα μέρη που επισκεφθήκαμε. Ειδικά στην Καστοριά και τις Πρέσπες το φαγητό ήταν αποκάλυψη. Θα ξεχωρίσω τα τηγανιτά πράσινα φασόλια στο Γράδα (Καστοριά) και την σαλάτα με μαύρους γίγαντες στα Ψαράδικα (Μικρολίμνη). Για άλλη μια φορά διαπιστώσαμε ότι στο τουριστικό μέρος που ζούμε (Ζάκυνθος) η εστίαση είναι πανάκριβη και νιώσαμε κορόιδα που ξοδεύουμε τόσα χρήματα, ενώ σε άλλα μέρη της Ελλάδας οι τιμές είναι μακράν χαμηλότερες και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υψηλότατη!
Κλείνω το οδοιπορικό μου λέγοντας πως νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη για αυτές τις διακοπές… Ελπίζω η κατάσταση με την πανδημία να βελτιωθεί και να μπορούμε να ζούμε ανθρώπινα, χωρίς περιορισμούς και πίεση…Τα ταξίδια για μένα είναι ευλογία και εύχομαι να μας αξιώσει ο Θεός να κάνουμε πολλά και να δείξουμε τον κόσμο στον Δημητράκη μας…Να είστε όλοι και όλες καλά! Τα φιλιά μας από το νησί!
