Μια μέρα του καλοκαιριού που μόλις αποχαιρετήσαμε έπιασα τυχαία στο στήθος μου ένα μικρό γουρμπουλάκι. Αμέσως σκέφτηκα ότι θα είναι αδένας πρησμένος ή κάτι τέτοιο κι ότι θα μου περάσει. Μετά από λίγες μέρες το ξαναψηλάφησα στην ίδια θέση…Μμμμ, μήπως έπρεπε να αρχίσω να ανησυχώ; Επειδή είχα κάνει μαστογραφία πριν από 9 μήνες δεν πολυταράχτηκα, αλλά αποφάσισα να πεταχτώ στην Πάτρα να το κοιτάξω. Χαλαρή λοιπόν πηγαίνω στον μαστολόγο μου για να πάρω την απάντηση μετά τον υπέρηχο “Ελένη μου, πρέπει να κάνεις μια μαγνητική. Δεν μου πολυαρέσει αυτό που βλέπω”. Μάλιστα! Τρέχω να προλάβω (γιατί είχα ανέβει αυθημερόν) να κάνω και τη μαγνητική. Ο ακτινολόγος μου λέει αμέσως πως πρόκειται για έναν μικρό όγκο που δεν φαίνεται ξεκάθαρα αν είναι καλοήθης ή κακοήθης…Δεύτερο μάλιστα!!!!
Η ετυμηγορία ήταν ότι θα έπρεπε οπωσδήποτε να το βγάλω, αλλά και να ξαναπάω στην Πάτρα για να κάνω βιοψία πριν το χειρουργείο. Μετά από μια εβδομάδα κάνω και τη βιοψία, η οποία έδειξε ότι έχω καρκίνο…Οκ, καρκίνο…Ποιος εγώ, που αθλούμαι, που δεν πίνω/δεν καπνίζω/δεν ξενυχτάω και τρέφομαι υγιεινά;;; Δεν μπορούσα να το πιστέψω…Αρχικά είχα πάθει σοκ…Μαύρες σκέψεις κατέκλυσαν μεμιάς το μυαλό μου…Μα είμαι τόσο νέα, δεν θέλω να πεθάνω, δεν θέλω να πάθω κάτι κακό…Όχι τόσο για μένα, όσο για τον μονάκριβο γιο μου, τον Δημητράκη που σε λίγο θα γίνει τριών και τον πολυαγαπημένο μου πρίγκηπα, τον Κωστή μου…Όχι, δεν μπορεί να είναι κάτι σοβαρό, μη αναστρέψιμο σκέφτηκα…Έχω τόσο πελώρια λαχτάρα για ζωή, για προσφορά, για δημιουργία, για μοίρασμα…Κι άρχισα να παίρνω αμέσως τα πάνω μου και να σκέφτομαι ότι όλα θα πάνε καλά, θα το αντιμετωπίσω και θα το ξεπεράσω! Έχω πολλά χιλιόμετρα ακόμα να διανύσω μαζί με τα αγόρια μου (κυριολεκτικά και μεταφορικά), πολλές συνταγές να εμπνευστώ, πολλούς μαθητές να διδάξω και (πολλά) εγγόνια να ταχταρίσω. Ένας είναι ο δρόμος και είναι μονόδρομος: η ΙΑΣΗ!
Ο γιατρός μου μου τόνισε πόσο ευγνώμων πρέπει να είμαι που το ανακάλυψα σε τόσο αρχικό στάδιο (μόλις 9 χιλιοστά) κι ότι όλα θα πάνε καλά. Η αλήθεια είναι ότι δεν γκρίνιαξα καθόλου που μου έτυχε αυτό. Οι μνήμες της τραγωδίας στο Μάτι ήταν ακόμη νωπές όταν έμαθα το μαντάτο, οπότε δεν είχα περιθώρια να παραπονεθώ…Αυτοί οι άνθρωποι βρήκαν φριχτό θάνατο, δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να παλέψουν για τη ζωή τους! Θα τολμούσα λοιπόν εγώ να βγάλω άχνα για το δικό μου θέμα; Κατέβηκα λοιπόν στην πατρίδα μου για τον προεγχειρητικό έλεγχο. Όλες οι εξετάσεις μου ήταν καλές εκτός από την αξονική στο συκώτι που χρειάστηκε να κάνω και υπέρηχο και μαγνητική για να βεβαιωθεί ο ακτινολόγος ότι τελικά είναι όλα καλά. Αυτή ήταν η μόνη στιγμή που λύγισα, που φοβήθηκα και έκλαψα. Σε όλη την άλλη πορεία ήμουνα …κιουρία!
Τη μέρα πριν την εγχείριση ίσιωσα μαλλί, έβαψα νύχι (δεν ήξερα ότι απαγορεύεται να χειρουργηθείς με βαμμένο νύχι) και πήγα την επομένη θεά στο χειρουργείο! Η ψυχολογία παίζει πολύ μεγάλο ρόλο κι εγώ ήθελα να διασκεδάσω την αγωνία και τον φόβο μου με χωρατά και κοκεταρία…Όλα κύλησαν ομαλά. Το ογκίδιο βγήκε μέσα από μια μικρή τομή στη μασχάλη και εστάλη για βιοψία. Όταν ξύπνησα ζαλισμένη από τη νάρκωση, είδα όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα κι ένιωσα μια βαθιά ευγνωμοσύνη για όλη την αγάπη που με περιτριγυρίζει…Λίγοι γνώριζαν την περιπέτειά μου και μου συμπαραστάθηκαν έστω κι αν βρίσκονταν στην Κρήτη, στο Τορίνο, στην Κολωνία, στην Αθήνα, στην Αμαλιάδα με τέτοιο τρόπο που τους ένιωθα δίπλα μου…Θεέ μου, τι όμορφη που είναι η αγάπη…Ίσως γι’ αυτό να μου λένε όσοι με βλέπουν μετά το χειρουργείο και μου λένε “Βρε Ελένη, ομόρφυνες! Τι έκανες;” Κι εγώ τους απαντώ αφήνοντας τους σύξυλους “Είδες τι σου κάνει ένας καρκίνος;” Η αγάπη που έλαβα απλόχερα από φαμίλια και φίλους με ομόρφυνε…
Γυρνώντας στο αρχικό μου ερώτημα σχετικά με τα αίτια της καρκινογένεσης η απάντηση ήρθε μετά από βαθιά σκέψη…Θυμήθηκα εποχές παρελθοντικές που στεναχωριόμουν πολύ για καταστάσεις οδυνηρές σε θέματα συναισθηματικής φύσεως…Μου ήρθε στο μυαλό η εικόνα μου να κλαίω γοερά και να λέω στον εαυτό μου “Σταμάτα, βρε παιδάκι μου! Καρκίνο θα βγάλεις από τη στεναχώρια σου!” Κι όντως έτσι έγινε! Μην ξεχνάτε ότι το σώμα επηρεάζεται από την ψυχολογία μας σε τεράστιο βαθμό. Οπότε δεν αξίζει να ποτίζουμε τον εαυτό μας με θλίψη, με μιζέρια και αρνητικά συναισθήματα. Το γουρμπουλάκι αυτό, κατάλοιπο της παλιάς Ελένης, έπρεπε να αφαιρεθεί λοιπόν, γιατί δεν ήταν συμβατό με τη νέα φωτεινή μου έκδοση! Με περιμένει ένας μήνας θεραπείας με ακτινοβολία και 99% γλιτώνω τη χημειοθεραπεία (περιμένω ένα ακόμα αποτέλεσμα της βιοψίας για να σιγουρευτώ). Γι’ αυτό σας λέω! Μην στεναχωριέστε, μην σκάτε, μην συσσωρεύετε μέσα σας πόνο, θυμό, απογοήτευση, θλίψη…Υποσκάπτετε όχι μόνο την ψυχική, αλλά και τη σωματική σας υγεία!
Κάθε 27 Αυγούστου λοιπόν, ημέρα του Αγ. Φανουρίου, θα γιορτάζω την αναγέννησή μου! Θα βλέπω τον καρκίνο σαν ένα δώρο που μου έστειλε το σύμπαν για να περνάω την κάθε μέρα μέσα στην αγάπη, την αρμονία και τη γαλήνη. Χωρίς γκρίνια, χωρίς μιζέρια, χωρίς απαισιοδοξία! Αγαπημένοι μου φίλοι και φίλες, ζείτε την κάθε μέρα όπως της αξίζει! Μην αναλώνεστε σε χαζομάρες! Και το κυριότερο: γλυκιά μου κοπελούλα, ε, σε σένα μιλάω, που έχεις παραμελήσει τον εαυτό σου και δεν κάνεις τις απαραίτητες εξετάσεις, είτε γιατί δεν έχεις χρόνο, όρεξη, χρήματα, είτε γιατί φοβάσαι τι θα ακούσεις! Δεν είναι κρίμα να σε προλάβει το κακό ενώ μπορείς να το προλάβεις εσύ; ΜΗΝ ΑΜΕΛΕΙΤΕ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ! Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ! Πόσο χαρούμενη θα είμαι αν έστω και μία γυναίκα παρακινηθεί από την ιστορία μου και αρχίσει να κάνει εξετάσεις!
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω την μητέρα μου, αυτόν τον υπέροχο, δυνατό άνθρωπο που στάθηκε σαν βράχος δίπλα μου και μου έδωσε δύναμη εξαρχής να αντιμετωπίσω τον καρκίνο με θάρρος. Για τον Κωστή μου θα πω ότι μου απέδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι ο πιο υπέροχος σύζυγος στον πλανήτη γη κι ολόκληρο τον γαλαξία κι είμαι απίστευτα τυχερή που τον έχω δίπλα μου, όπως επίσης τυχερή είμαι που έχω τις αδερφούλες μου, την θεία μου και τους φίλους μου στο πλευρό μου. Αλλά δεν θα μπορούσα να παραλείψω κι ένα δημόσιο τεράστιο ευχαριστώ στον γιατρό μου, τον μαστολόγο, Ιωάννη Χαβελέ, ο οποίος είναι όχι μόνο ένας λαμπρός επιστήμονας, αλλά κι ένας πολύ ζεστός, γλυκός και υποστηρικτικός άνθρωπος που ξέρει να απαλύνει την αγωνία των ασθενών του και να τους στηρίζει ψυχολογικά. (Πληροφορίες στο Φροντίδα Μαστού και Ψυχικής Υγείας)
Και η ζωή θα συνεχιστεί, μικρέ μου γιε, καλύτερη, φωτεινότερη και ομορφότερη! Μπορεί τώρα να μην καταλαβαίνεις πολλά, το μόνο εξάλλου που έχεις αποκομίσει από όλο αυτό είναι ότι η μαμά έχει μιμί και δεν μπορεί να σε σηκώσει αγκαλιά. Όμως να ξέρεις ότι εσύ, μονάκριβέ μου, ήσουν μέσα στο μυαλό μου κάθε στιγμή σε αυτές τις δύσκολες ώρες κι αντλούσα κουράγιο από το αγγελικό σου προσωπάκι. Τον προλάβαμε, Δημητράκη! Η μαμά είναι τυχερή! Θα ζήσει!
Γλυκειά μου Λένια, ένα μεγάλο μπράβο, ξέρω πόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπίζεις σοβαρά προβλήματα, και πόσο πιο δύσκολο είναι να μην χάνεις το κουράγιο, την πίστη και την υπομονή σου. Αυτό που πάντα μου δίνει δύναμη κι εμένα είναι η οικογένεια, τα μικρά μας αγγελουδια και όσοι μας αγαπάνε. Πρέπει να θυμόμαστε μα είμαστε ευγνώμονες για όσα έχουμε και να χαμογελάμε για τα καλά που μας δίνονται καθημερινά. Είσαι μια μαχήτρια και είμαι σίγουρη ότι θα αναρρώσεις γρήγορα. Εξάλλου εχεις δυο υπέροχους πρίγκηπες να φροντίσεις!!!
Εφάκι μου, πόσο δίκιο έχεις!!!!Σε ευχαριστώ από καρδιάς για το υπέροχο μήνυμά σου!
Όλα τα καλά και σε σένα εύχομαι!
Περαστικά Ελένη μας. Ενημερωνόμουν από τη Δημητρουλα…με το κείμενο σου έκλαψα…όχι από λύπηση αλλά από συγκίνηση. Να είσαι καλά να χαίρεσαι το παιδάκι σου <3
Σε ευχαριστώ πολύ, Γιωτούλα μου! Όλα τα καλά και σε σας!!!
Σιδερένια κοπέλα μου! Εύχομαι να συνεχίσεις το ταξίδι σου για πολλά πολλά χρόνια με όσους αγαπάς και να ταχταρίσεις πολλά εγγόνια! Καλή δύναμη κορίτσι μου!
Περαστικά! Εύχομαι να πάνε όλα καλά! Σιδερένια!
Σε ευχαριστώ πολύ, Ιωαννίτσα μου!!!
Σιδερένια και όλα θα πάνε πολύ καλά. Μου αρέσει πολύ που είσαι αισιόδοξη. Αυτό είναι το κυριότερο φάρμακο για τον καρκίνο. Γρήγορα όλα θα είναι ένα μακρινό όνειρο κακό βέβαια μα και διδακτικό. Να είσαι γερή και να χαίρεσαι την οικογένεια σου.
Τι όμορφα λόγια…Σε ευχαριστώ από καρδιάς, κοριτσάκι μου γλυκό!!!
Σιδερένια! Χαίρομαι που όλα πήγαν καλά!Εύχομαι αυτή να γίνει μια μακρινή ανάμνηση! Να χαίρεσαι και να σε χαίρεται η όμορφή σου οικογένεια μέχρι τα βαθιά γεράματα!
Τι όμορφεςς ευχές! Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, Μαργαρίτα μου!!!
Να είσαι πάντα γερή δυνατή κ χαμογελαστή!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ, Ειρηνάκι μου!!!
Γερηηηη και ευτυχισμενηηη για πανταααα
Χρυσούλα μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!!!!!
Σιδερένια! Νομίζω πως η αντιμετώπιση και η αισιοδοξία που πρόβαλες (και μέσα από το post σου) θα σου δώσουν αυτό που αξίζεις! Η ζωή είναι μπροστά σου Ελένη. Δύναμη και χαμόγελο!
Να είσαι καλά, κοριτσάκι μου! Σε υπερευχαριστώ!!!!!!
Μπράβο, καλή ανάρρωση συνονόματη και χωρίς άλλα τέτοια, είσαι υπέροχος άνθρωπος!
Αμήν, Παναγίτσα μου! Σε ευχαριστώ πολύ, Λενάκι μου γλυκό!!!!!
Χαίρομαι πολύ για σένα!!Τα αγόρια σου σε χρειάζονται!!Έχεις μόνο μια επιλογή…
Ναι, αγαπημένη μου, από αυτούς αντλώ δύναμη! Σε υπερευχαριστώ!!!
Ελένη γειά σου (με την ακριβή έννοια)
Σου εύχομαι να έχεις υγεία εσύ, η οικογένειά σου και ΟΟΟΟΟΟΛΟΣ ο κόσμος! Είναι η μεγαλύτερη ευχή που μπορούμε να που σε κάποιον, γι’αυτο λέμε και “στην υγεία μας” οταν τσουγκρίζουμε…
Συμφωνώ 100% με το κείμενό σου! Κάποια λάθη του παρελθόντος…
Δε χρειάζεται να σου πούμε τίποτα εμείς οι απ’ εξω, μόνο ότι η προσευχή μας θα περιλαμβάνει και εσένα.
Μπράβο σου για όλα, όσο έχω παρατηρήσει τις αναρτήσεις σου, συμφωνώ σε όλα!
Όσο θα έχει αγάπη δίπλα σου και μέσα σου, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα (και θα έχεις για πολλά χρόνια και για πάντα αγάπη)
Έχουμε ένα αντίστοιχο θέμα στο σπίτι μας αλλά πιστεύουμε και ευχόμαστε ότι θα πάνε όλα καλά μετά από 3,5 χρόνια και θα ξεκινήσουμε τη νέα μας ζωή!
Είμαι, vegan, είμαι δρομέας και εύχομαι μια μέρα να τρέξουμε μαζί!
Καλή δύναμη, καλά αποτελέσματα και πολύ αγάπη από εμάς!
Εύχομαι μια μέρα να τρέξουμε έναν μαραθώνιο (τρεξίματος) μαζι!
Σίγουρα βοηθάς πολλούς και πολλές με το κείμενό σου…
Με απέραντη εκτίμηση
Γιάννης
Αχ, βρε Γιάννη μου!!! Πόσο με συγκίνησε το μήνυμά σου…Είναι τρομερό να μην γνωρίζεις έναν άνθρωπο κι όμως να νιώθεις την αγάπη και τη θετική του ενέργεια…Σε ευχαριστώ από τα τρίσβαθα της ψυχής μου για τα καλά σου λόγια! Εύχομαι ολόψυχα υγεία σε όλους σας και να ξεπεραστεί με τον καλύετρο τρόπο το όποιο θέμα σας ταλανίζει! Μακάρι όντως να τρέξουμε παρέα κάποια στιγμή…Είχα σκοπό να τρέξω στην κλασική φέτος, αλλά μου έτυχε αυτό…Αν μπορέσω, θα έρθω για το γαμώτο, κι ας χρειαστεί να τον τερματίσω σέρνοντας ελλείψει προπόνησης. Ίδωμεν…Έχει ο Θεός…
Πολύ αγάπη, πολλή θετική ενέργεια και πολύ φως σου στέλνω!
Κορίτσι μου γλυκό σου εύχομαι ολόψυχα Καλή ανάρρωση. Ο Θεός να σε προστατεύει πάντα να σου δινει υγεία
για να απολαμβάνεις την οικογένειά σου και τους φίλους σου μέχρι τα βαθιά σου γεράματα .
Τι όμορφα λόγια…Σε χιλιοευχαριστώ, Νεκταρία μου γλυκιά!!!
Περαστικά κ αγύριστα να είναι!
Αμην Παναγίτσα μου! Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!
Ελένη! Δεν το ήξερα! Τώρα το είδα! Υποκλίνομαι κοπέλα μου σε όλα αυτά που είσαι εσύ! Αυτό μόνο! Τίποτα άλλο!
Αχ γλυκό μου κορίτσι…έγιναν όλα τόσο γρήγορα…Έχει ο Θεός! Μπόρα είαι, θα περάσει!
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
Τα φιλιά μου!!!
Κοριτσάκι μου γλυκό είναι τόσο υπέροχος και μαγικός ο τρόπος που το αντιμετώπισες όλο αυτό και το περιγράφεις τόσο όμορφα που σου αξίζουν πολλά μπράβο !!! Κατάφερες αυτό το τόσο αρνητικό γεγονός στην ζωή σου να το μετατρέψεις σε πηγή αισιοδοξίας και ζωής. Σου εύχομαι ολόψυχα σιδερένια και να είσαι πάντα τόσο θετικός άνθρωπος ! <3
Βένια μου, είναι ο μόνος τρόπος για να παλέψεις με το θηρίο…Δεν είχα άλλη επιλογή…Ευγνωμονώ τον Θεό που το βρήκα τόσο νωρίς! Πόση τύχη!!
Σε φιλώ γλυκά και σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!!!!!
Να είσαι πάντα καλά!!!
Σου ευχομαι απο καρδιας περαστικα να ναι και η ζωη σου να ναι γεματη υγεια χαρα και γαληνη
Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, γλυκιά μου! Έχεις και το όνμα της μάνας μου!
Φιλάκια πολλά!!!
Αγαπημένη μου φιλη δεν σε ξέρω αλλα σε θαυμάζω!!!Ευχομαι μέσα απο την καρδιά μου να είναι η τελευταια δοκιμασία της ζωής σου και να είστε όλοι πάντα καλά καμαρώνοντας το αγγελούδι σας!!!!
Τι γλυκιά που είσαι, Λενάκι μου! Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου! Ο Θεος να σου δίνει όλα τα καλά!
Σε γλυκοφιλώ!
Οταν ημουν 16,πριν απο 4 χρονια επιασα στο στηθος μου τυχαια ενα βραδυ ενα μικρο γρουμπαλακι,αρχισα να λεω στους γονεις μου πως κατι εχω στο στηθος μου και τι ειναι αυτο..μετα απο καποιες μερες αρχισαμε να πηγαινουμε σε γυναικολογος για ψηλαφισεις και υπερυχους,αλλοι μας ελεγαν να το αφησουμε και οτι ειμαι μικρη για να ειναι κακοηθης και πως ειναι απλα ενα ινοαδενωμα,πως μολις κανω παιδι μπορει να εξαφανιστει και αλλοι επειδη καταλαβαιναν τον φοβο μου προτειναν να κανουμε παρακεντηση για να μαθουμε τελικα τι ειναι..μεσα σε αυτα τα 2 χρονια πηγαινα ανα διαστηματα και καναμε υπερηχο,το ινοαδενωμα ηταν καποια εκατοστα μεχρι που πηγα για σπουδες αθηνα και εχει αρχισαμε να το ψαχνουμε για καποιον αλλο γιατρο που να ειδικευεται στον μαστο.Αρχισαμε ξανα τους υπερηχους,οπου τελικα το ινοαδενωμα δεν ηταν 1 αλλα 2.ο γιατρος επεμενε να κανουμε αφαιρεση για να ειμαστε σιγουροι τωρα που ειναι νωρις και να μην περιμενουμε.Βγηκα με κλαματα απο το ιατρειο,δεν ηθελα να κανω εγχειρηση,φοβομουν πολυ.Μετα απο ενα χρονο ξανα πηγα για υπερηχο ξανα αποφασισμενη να κανω την επεμβαση!φετος τον φεβρουαριο εγινε το χειρουργιο!η βιοψια ηταν μια χαρα ευτυχως!!!❤ειχα ανθρωπους στο πλευρο μου και ειμαι ευγνωμων για αυτο!
Η ιστορια σας με αγγιξε παρα πολυ!ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να ειστε παντα καλα και να χαιρεστε την ομορφη ζωη σας μαζι με την πολυ ομορφη οικογενεια που εχετε δημιουργησει!!ισως οσα μας συμβαινουν ειναι για να μας κανουν για αγαπησουμε πιο πολυ τους εαυτους μας και για να καταλαβουμε ποσο πολυτιμη ειναι η ζωη❤❤❤❤
Αχ, βρε Λενάκι μου, τι πέρασες κι εσύ!!! Χαίρομαι που όλα πήγαν καλά! Να είσαι πάντα γερή και δυνατή! Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου!
Ο Θεός να σου δίνει όλα τα καλά!
Φιλάκια πολλά!!!
Ακριβως 3 μήνες πριν χάσαμε τη θεια μου σε ηλικια 47… εκείνη δεν το πρόλαβε αλλά την πρόλαβε! Είναι οδυνηρό να πρέπει να εκτιμάς τη ζωη μέσα απο τέτοιες καταστάσεις. Βεβαια αυτα ειναι τα “μαθήματα ζωης” δύσκολα να τα περάσεις αλλά αν δεν τα αφήσεις για τελευταία στιγμή κατι θα κάνεις …..
Λυπάμαι πολύ για την θεία σου, Αμαλίτσα μου! Ζωή στην οικογένειά σας!
Φιλάκια πολλά!!!
Μια μεγαλη αγκαλια απο εμενα!!
Ανταποδίδω την αγάπη και την αγκαλιά, Τζενάκι μου γλυκό! Φιλάκια πολλά!
Αχ πολύ συγκινητική η περιπέτεια σας με πήραν τα ζουμιά τέλος καλά όλα καλά σας έυχομαι ότι καλύτερο σε εσάς και την οικογένειά σας περαστικά να ειστε ολοι καλά.
Αννούλα μου γλυκιά, σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τις ευχές σου! Ο Θεός να σε έχει καλά!
Σε γλυκοφιλώ!!!
Ελένη είσαι το πιο θετικό άτομο που γνωρισα λίγες γυναίκες καταφέρνουν να μην χάσουν την ψυχραιμία τους σε ολο αυτό που έζησες εσύ μας μαθαίνεις ότι μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε με σκέψης και πείσμα οπωό εγώ θα σε εξαφανίσω και τα κατάφερες να είσαι πάντα καλά και να ζήσετε μια ζωή ονειρεμένη μαζί με τους πρίγκιπες σου
Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα καλά σου λόγια, Ειρηνάκι μου! Σου εύχομαι όλα τα καλά για τη νέα χρονιά, μα πάνω απ’όλα ΥΓΕΙΑ!
Πολλά γλυκά γιορτινά φιλάκια!
Ελένη διαβάζω το κείμενο σου και κλαίω…έχω κάνει μια ογκεκτομή και μια μαστεκτομή και θα ξεκινήσω σε μια εβδομάδα ακτινοβολίες…ψάχνοντας λοιπόν να βρώ τον νέο,πιο χαρούμενο και υγιή εαυτό μου αλλάζοντας και τη διατροφή μου έπεσα πάνω στο blog σου!σε ευχαριστώ πολύ για τις όμορφες διατροφικές ιδέες και αν και δεν σε ξέρω σου εύχομαι ολόψυχα υγεία και χαρά για εσένα και τους ανθρώπους που αγαπάς!
Υ.Γ. έχω και εγώ εναν μονάκριβο γιό που τον λένε Δημήτρη και είμαι 40 ετών.
Αχ, Μαράκι μου!!! Πόσα κοινά έχουμε εμείς οι δύο! 43 κι εγώ με Δημητράκη μονάκριβο και με περιπέτεια υγείας…
Χαίρομαι πολύ που βρεθήκαμε διαδικτυακά κι ελπίζω να σε βοηθήσει το μπλογκ να τρέφεσαι νόστιμα και υγιεινά!
Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τις ευχές σου!
Σου εύχομαι ολόψυχα να βρεις σύντομα τον νέο, σιδερένιο, υγιή, ευδαίμονα εαυτό σου! Ο Δημητράκης σου θα σου δίνει δύναμη να ξεπεράσεις τα πάντα και να βγεις πιο δυνατή και ατσάλινη από την δοκιμασία σου! Να είμαστε καλά να χαιρόμαστε τα αγγελούδια μας!
Φιλιά πολλά, φωτεινά και γλυκά!!!